Մարագի դեզերի մեջ
Ղզղնած պուց,
Քեզ տարա խուց,
Թաքուն քո հորական տատուց,
Հավից, շնից հեռու՝ դեզին,
Տկլորացրի քեզ անթաքույց,
Դեմդ տնկվեց մի մեծ առյուծ․․․
Ու քունեցի,
Ինչպես վայրագ, սոված կապիկ տորթին ընկած,
Ու քունեցի,
Ինչպես մանկուց նույն մտքերով մտած մարագ -
Ու ծակերդ ես լոճեցի հատիկ-հատիկ
Ու այդ օրից ինձ կոչեցիր քո Անդրանիկ։)))
Added: 5 Years Ago
Views: 516
No comments found on this page