Հետո
-կխոսենք հետո
-կտեսնվենք հետո
-կզբոսնենք հետո
-կպատմեմ հետո
-կզանգեմ հետո…
Մենք ամեն ինչ թողնում ենք հետոյին, բայց մոռանում ենք, որ էդ «հետոն» մեզ չի պատկանում։
«Հետո» մեր սիրելիներն այլեւս մեզ հետ չեն լինում։
«Հետո» մենք նրանց չենք լսում և չենք տեսնում։
«Հետո» նրանք պարզապես դառնում են հիշողություններ։
«Հետո» ցերեկը դառնում է գիշեր, ուժն այլևս դառնում է անօգնական,
«Հետո» ժպիտը դառնում է ձևականություն, իսկ կյանքը՝ մահ։
«Հետոն» դառնում է «շատ ուշ»:
Գնահատել է պետք պահը։
Added: 1 year ago
Views: 412
No comments found on this page